پرواز مي دهيم كه بال و پرت كنيم            معــراج مي بريم كه پيـغمبرت كنيم

ديگر بس است خلوت چله نشيني ات            وقتش رسيده است مقرب ترت كنيم

دست گل قديمي خود را ازاين به بعد            دست تو مي دهيم كه تاج سرت كنيم

حالا نماز شكر بخوان فـديه اي بـده            تا صاحب زلال ترين كـوثرت كنيم

می خواستيم فــرق كني با پـيـمبـران            مي خواستـيـم آينـه ی ديگـرت كنيم

اين سيب را بگير و برای خودت ببر            وقتش شده است فاطمه را دخترت كنيم

شـايـسته است ‍‍؛ با پدر فـاطمه شدن            از خــانـوادۀ پـسـري ابـتـرت كـنـيم

ميخواستيم نسل تو زهرا نصب شود

ضرب المثل براي عجم تا عرب شود

خورشيد، آفتابي انـوار فـاطمه است            صبحي اگركه هست بدهكار فاطمه است

آئينه اش سه مرتبه خود را ظهور داد            پيغمبر و علي همه تكرار فاطمه است

هر جلوه ای كه جلوي نوري نميشود            زهرا شدن فقط و فقط كار فاطمه است

شــام زفــاف پـيـرهن كـهنه می برد            اين تازه اولين شب ايثار فاطمه است

فــردا اسيـر دست جـهـنـم نمـی شود            امروز هركسي كه گرفتار فاطمه است

زهــرا اگــر نـبــود ولايت نـداشتـيم

گمــراه مي شــديم و هـدايت نداشتيم

زهـرا بنـا نداشت خودش را بـنا كند            ميخواست، بنده باشد و يا ربـنا كـند

مثل عـلـي عـروج نمازش امان نداد            اصلا به پـاي پُـر ورمش اعتـنا كند

تا كـه مدينه از گـل تـوحـيد پر شود            كافي است در قنوت، خدا را صدا كند

طبق روال هر شب جمعه نشـسته تا            قبـل خودش سفارش هـمسايه را كند

دستي كه پيش خانۀ زهرا دراز نيست

در شرع بر جنازّ آنكس نماز نيست

او آمد و خـزان زمين را بهـار كرد            برشاخه هاي شكوفۀ عصمت، سواركرد

آيـا بــدون مهــر منـاجــات فـاطـمـه            مي شد به سجده كردن خود افتخاركرد؟

وفتي شب زفاف، پيمبر رسيد و بعد            بين علي و فاطمه ، تقسيم كار كرد

خوشحال شد تمامي احساس معجرش            وقتي رسول، فاطمه را خانه دار كرد

آن هم براي حاجت مسكين شهر بود            روزي اگر ز حـادثه ميل انـار كرد

اخلاص پينه هاش هميشه زبانزد است            از بسكه دست فاطمه در خانه كار كرد

وقـتي تـمام قـاطبه ها بي حماسه بود            خود را خميده كرد ولي ذوالفقار كرد

پس ميشود براي عوض كردن زمان            نـو آوري فــاطـمـه را اخـتـيار كرد

بي فاطمه كه شيعه شكـوفا نـمي شود

شيـعـه مريد دشمن زهــرا نمی شود

دنيا نـديـده است سفـرهاي اين چنين            جز درهواي فاطمه پرهاي اين چنين

ديــروز می شدند درختان بـدون سر            امـروز می دهند ثـمـرهای اين چنين

سر مي دهيم و منت ياغي نمي كشيم            همواره سر خوشيم به سرهاي اين چنين

دارد بساط كفر زمين جـمع مي شود            پيچيده در زمانه خبرهاي اين چنين

اصلا بـعـيـد نيسـت رو كـنــد به مـا            از مادری چنين و پسرهاي اين چنين

لبنان مگر چه داشت به جز نام فاطمه            آري عجيب نيست ظفرهاي اين چنين

دلهاي ما هميشه پُر از ياد فاطمه است

اين سرزمين قلمرو اولاد فاطمه است